«ما میمانیم.
با همهی سخت جانیمان.
مثل صخرههای چندهزارسالهی لارک و لنگه و قشم و هرمز و جاسک و…
این جا زادگاه ما بوده و یقینا خوابگاه ما نیز خواهد بود به ناگزیر.
آن کس که باید برود ما نیستیم.
آن محمدرضا شاه پهلوی بود که رفت و در غربت مصر مرد.
آن رضا شاه پهلوی بود که رفت ودر غربت جزیرهی موریس مرد.
آن احمد شاه قاجار بود که رفت و در غربت اروپا مرد.
آن محمدعلی شاه قاجار بود که رفت و در غربت روسیه مرد.
هیچ فکر کردهاید که راستی چرا در یک قرن اخیر تمام شاهان ایرانی در غربت مردهاند؟» {متن کامل}
متن بالا گزیدهای از یادداشت درخشان و تازهی محمد ذاکری در وبلاگاش. در خانه دومش. پس از موج تازهی فیلترهای غیرمترقبه؛ بلاگرهای هرمزگانی خانه تازه کردهاند. و انگار جان تازه گرفتهاند. چنانکه این روزها سرزندهتر اند و به روز تر.
خانهی دوم مهدیسما
خانهی دوم سیسییو سینما
دیدگاههای تازهی خوانندگان